می گذارم ترانه ها از من بگذرند ، زيرا كه، تابِ تحمل وزنشان از دستم وارهيده

با اينكه چون خيال، به سبكی پَر اند و در پرواز

ولی پاهای سنگينشان تنها جايی بند می شود ، كه وجودشان را باور كند!

ميم.ز